Utworzone w 1996 roku w Szczecinie POGODNO to jeden z najważniejszych zespołów w historii polskiej muzyki rockowej. Grupa od dnia powstania wielokrotnie zmieniała skład i miejsce tworzenia. Obecnie koncertuje w składzie: Jacek Szymkiewicz, Michał Pfeif, Marcin Macuk i Jarosław Kozłowski, który porywa publiczność na koncertach. W 2017 roku ukazał się ostatni album formacji – „Sokiści chcą miłości”, na którym muzycy fenomenalnie igrają z absurdem i groteską.

Zespół znany jest fanom muzyki przede wszystkim z energetycznych i widowiskowych koncertów, łączących w sobie elementy poezji, muzyki, teatru i filmu.Grupa powstała w 1998 roku, a w maju 2004 wydała swój pierwszy album pt. „Pierwsze Wyjście z Mroku”, który został bardzo ciepło przyjęty przez krytyków, branżę i – co najważniejsze – przez publiczność. Płyta została nagrodzona m.in Fryderykiem w kategorii: „Album Roku – Rock”. Przez kolejne lata zespół wydał pięć płyt studyjnych, z których trzy pokryły się platyną i złotem oraz trzy wydawnictwa koncertowe (Platynowa i Złota Płyta). COMA wydała także dwa albumy angielskojęzyczne: „Excess” oraz „Don’t Set Your Dogs On Me”, które ukazały się na całym świecie. W 2017 roku w sklepach pojawił się ostatni album zespołu – „Metal Ballads vol.1”, na którym znalazły się utwory utrzymane w konwencji publicystyczno-erotycznej z mocnym, rockowym sznytem.

FISZ EMADE TWORZYWO to jeden z najpopularniejszych i najbardziej cenionych polskich zespołów. W ciągu ostatnich 15 lat wydali dziesięć płyt utrzymanych w bardzo różnorodnej stylistyce. Jako pierwsi na takim poziomie wprowadzili w polskim hip-hopie miękkie brzmienia i miękkie teksty, nawiązując swego czasu do klimatów Native Tongues. Od tamtego momentu do dzisiaj bracia stale eksperymentują, starając się jednak by wszystkie ich produkcje łączył jeden składnik – wysoka jakość i zaangażowanie.

Zaczęło się w Jarocinie. Organizatorzy festiwalu postanowili godnie uczcić dwie piękne rocznice – pół wieku od premiery płyty „Dziwny jest ten świat” i 30 lat od pierwszego występu Czesława Niemena na jarocińskiej imprezie, dlatego zaproponowali Krzysztofowi Zalewskiemu przygotowanie koncertu z repertuarem Mistrza.Muzyk podszedł do zadania z szacunkiem, ale nie na kolanach. Nie wywrócił utworów Niemena do góry nogami– raczej ujednolicił repertuar pochodzący z różnych okresów twórczych artysty, po czym włożył w to wszystkie swoje umiejętności i energię.Trudno dziś orzec, czy „Zalewski śpiewa Niemena” jest bardziej płytą Zalewskiego czy Niemena, ale ponad wszelką wątpliwość nie udałoby się dokonać niemożliwego, gdyby nie znakomity zespół w składzie: Jurek Zagórski (gitara, MPC, produkcja, miks), Natalia Przybysz (chórki), Paulina Przybysz (chórki), Tomasz Duda (saks, flet, tamburyn), Kuba Staruszkiewicz (perkusja, przeszkadzajki), Patryk „Pat” Stawiński (bas, klawisze) i Jarek Jóźwik (organy Rhodesa, syntezatory).

Pochodzący z Iwonicza ewenement na polskiej scenie. W 2015 roku zadebiutował piosenką “Zostań”. Błyskawicznie zyskał rozgłos i sympatię zarówno słuchaczy, jak i krytyków. Obdarzony głębokim i lekko szorstkim głosem, śpiewa nieprzekombinowane piosenki o miłości i jej braku. Małomówny o ciepłym i przenikliwym spojrzeniu bardzo szybko stał się ponadpokoleniowym głosem w naszym kraju.

Wokalista, który porywa publiczność swoim wyjątkowym głosem oraz niebanalnymi i często zaskakującymi tekstami. Jego debiutancki album – „Comfort and Happiness” wydany w 2013 roku spotkał się z bardzo entuzjastycznym przyjęciem zarówno ze strony fanów, jak i krytyków muzycznych. Krążek przyniósł artyście aż 4 Fryderyki i zyskał status diamentowej płyty, sprzedając się w nakładzie prawie 200 000 egzemplarzy. W 2014 roku ukazało się wydawnictwo, które Dawid nagrał wspólnie ze swoją macierzystą formacją, czyli przyjaciółmi ze szkoły średniej – Curly Heads. Płyta „Ruby Dress Skinny Dog” pełna ostrego gitarowego grania zebrała doskonałe recenzje i sprawiła, że wokal Dawida usłyszeli zupełnie nowi słuchacze. Drugi solowy album – „Annoyance and Disappointment” przypieczętował wysoką pozycję wokalisty w gronie młodych polskich artystów, ponownie uzyskując status diamentowej płyty. Z końcem 2016 roku, po wyprzedaniu dwóch tras dla ponad 40 000 fanów, Dawid zapowiedział krótkie zawieszenie działalności koncertowej. Teraz, po ponad rocznej przerwie, muzyk powraca do grania na żywo i zaprezentuje swoją nową artystyczną twarz. Koncerty w ramach Męskiego Grania są zapowiedzią trasy koncertowej, która będzie towarzyszyła trzeciej solowej płycie Dawida i jest planowana na jesień tego roku.

Niepokorni i niepowtarzalni. Oryginalni i niekonwencjonalni. Artyści z krwi i kości. Mieszają style, łączą gatunki, szukają własnej drogi. Muzycy, którzy nie oglądają się na innych, lecz sami tworzą trendy.
Dowiedz się więcej.

Producent, performer oraz utytułowany kompozytor muzyki filmowej. Za muzykę do filmu dokumentalnego „The Wounds We Cannot See” zdobył szereg wyróżnień w USA i Indiach (m.in. Best Original Music/Score podczas Los Angeles Independent Film Festival Awards oraz Award of Recognition – Music Score podczas Hollywood International Independent Documentary Awards). Na uwagę zasługują także projekty performatywne, w których Miro bierze udział jako muzyk i kompozytor, m.in projekt Sesilus, Festiwal Kina Niemego czy Festiwal Warszawski Niewinni Czarodzieje realizowany przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Muzyka artysty to połączenie minimalizmu z surowością północy oraz słowiańską melancholią wtopioną w klasyczne brzmienia. Podczas tegorocznej edycji Męskiego Grania Miro zagra w towarzystwie wiolonczelisty Michała Górki.

Liderem projektu jest Hubert Tas, utytułowany DJ oraz producent, związany z muzyką od kilkunastu lat. Na swoim koncie posiada Wicemistrzostwo i II Wicemistrzostwo Świata DJ-ów IDA w kategorii Show (2011, 2016). Jest także dwukrotnym Mistrzem Polski w tej samej kategorii (2011, 2016). Hubert to również współautor czterech albumów: „Passion, Music, Hip-Hop” (2011), „Time To Build” (2013), „Roots” (2015) oraz „Mechanism” (2016), który został nagrany wspólnie z grupą muzyków tworzących zespół The Small Circle. Materiał zawiera dziewięć instrumentalnych kompozycji, opartych o brzmienia instrumentów klasycznych w połączeniu z elektroniką i skreczem. Stelaż do wszystkich utworów stanowią sample z płyt winylowych, które Hubert wyszukał podczas swoich podróży do różnych zakątków świata, stąd na albumie można usłyszeć wiele orientalnych akcentów oraz oryginalnych dźwięków.

LIMBOSKI to miłośnik analogowego sposobu nagrywania, który doskonale zgłębił korzenie bluesa i folku. W 2010 roku wydał płytę „Cafe Brumba” z knajpowymi balladami, którą promował utwór „Piosenka dla mężatki”. Dwa lata później nagły zwrot w stronę estetyki lo-fi i bluesa w „Tribute to Georgie Buck”zapewnił mu nominację do Fryderyków 2012. W 2016 roku wydał album „One Man Madness” oraz płytę – „W trawie. I inne jeszcze młode”. W 2018 roku odbyła się premiera jego najnowszego wydawnictwa – „Poliamoria”, będącego najbardziej dojrzałym tekstowo i dopracowanym muzycznie materiałem w dotychczasowej karierze LIMBOSKIEGO. Na płycie znalazły się ostre, dynamiczne riffy gitarowe, ale też egzystencjalne w wymowie ballady podszyte duchem gospel czy country. LIMBOSKI, jak mało kto, bawi się polskim słowem, unika dosłowności, często trafiając przy tym w sedno.

Wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów. Od wielu lat współtworzy zespół Pustki, jest również połówką siostrzanego duetu Ballady i Romanse. Sama komponuje i aranżuje muzykę.Po latach pracy zespołowej postanowiła zaprezentować swój całkowicie autorski, solowy materiał, którego jest również producentką. Pierwszy singiel zapowiadający płytę „Dom z Ognia” – „Nie czekaj” odbił się szerokim echem w mediach i spotkał z ciepłym przyjęciem przez fanów muzyki. Barbara w swoich utworach przeprowadza słuchaczy przez prywatne historie za pomocą różnorodnych brzmień, faktur, zmysłowości głosu, czasem także zadziorności, by pokazać obraz pięknej, pełnej życia kobiety, która śpiewa to, co czuje.

Błażej Król to jeden z najbardziej utytułowanych muzyków i tekściarzy młodego pokolenia. Jego znakiem rozpoznawczym stała się oszczędna forma bardzo krótkich piosenek, w których ważną rolę gra pojedyncze słowo, skojarzenie, przenośnia, każda fraza, dźwięk i pauza. Jego najnowszy album – „Przewijanie na podglądzie” to dziewięć numerów składających się na półgodzinny wgląd w równie poetycki jak naturalny, emocjonalny acz przyziemny, wewnętrzny świat artysty. Znany z jego wcześniejszych dokonań chłód grzeje się tu w cieple tropikalnych wręcz niekiedy perkusjonaliów, retro zabiegi wykorzystywane są na sposoby zupełnie nieprzewidywalne, a intymność naprawdę rzadko przyjmuje w piosenkach równie chwytliwe i bliskie formy.